Aşk mı?  

Özgürlüktür aşk ama  sadece kalbin için
Aklın ise inadına tam bir tutsak
İşte o zaman bil ki  ikilemlerlerdesin   
Yaşarsın ama çelişkiler içinde alev alev yanarak
Sonra ne mi? İki ileri bir geri misali
iki sessiz bir sesli…  
Yavaş yavaş yağar üstüne eritir bitirir seni..
Bir iç savaş başlar aklının en kuytu köşesinde
Düştükçe düşer  sorular o kuytu sandığın köşeye
Sağanaklar halinde…
Ne gerek var dersin bu kadar çileye acıya kedere?
Ektiğin çiçeklerin ne önemi var zaten toprak çorak?
Hem nereye kadar yaşayabilirsin ki kendinle boğuşarak?
Cevap ararsın her bir soruya bıkmadan kendi içinde
Biraz kendinden biraz cevaplarından korkarak
Bulamazsın tek bir neden dalsanda düşüncelere
Sonunda öylece kala kalırsın biçare
Ve ağır ağır sindirirsin avaz avaz susarak…

Şimdi susuyorum ve seni yazıyorum,

Sen benim şirinimsin

 

En güzel şiirim…

Y.B.