Hayatın bana verdiği en ağır ceza sensin sen
Attın gittin vurdun kelepçeleri yüreğime kilit kilit
Atacaktım seni benden her şeyini silip
Ama elimi kolumu bağlayan  kefenmiş kefen.

Belki de Son kez koyacağım yastığa başımı
Unutacağım geçmişi tüm acıları anıları
Belki kalkamayacağım bir daha kim bilir
İşte anca o zaman sevgin benliğimden  silinirse silinir.

Hiç kaygım olmayacak geleceğe karşı
Hiç kavga olmayacak hayatla aramda
Farkında mısın bilmem ama
Beni benden alacak  şeylerden biri gözlerinin yaşı
Biri de musalla taşı…

Gecenin zifiri karanlığı altında ezilen eriyen hayaller
Bir yıldız yukarıda öylece  bekler
Başka aleme çağırır sanki  beni
Gel dercesine bakan bir çift göz misali..

Y.B.